Ishavasyopanishad - Sloka 7 : ఈశావాశ్యోపనిషత్ - 7 వ శ్లోకం!

The Rishi further says the following as a corollary to what has been said in the 6th sloka:

"యస్మిన్  సర్వాణి  భూతాన్యా త్మైవాభూద్విజానతః

తత్రకో మోహః  కః శోక ఏకత్వమనుపశ్యతః

"When one realises that the Supreme Self is the inner reality of all beings, when one realises that all beings are his own self; such a person, who is established in complete Oneness; where in him is the place for delusion and where is the place for sorrow?"

All the sorrow and delusion that we experience in this world is due to the existence of duality in our minds. We feel we are different from the others. We don't feel the Oneness of the Self. That's why we hanker after things that we see others having them. When we fail to acquire the things that the others have, we become jealous and sorrowful. On the contrary, the enlightened person, who sees his Self in everyone, doesn't get affected by such things and he will not fall into delusion or sorrow. This is a supreme state which everyone should try to reach through persistent saadhana and aatma vicharana.


***

తెనుగు సేత:

క్రిందటి శ్లోకంలో చెప్పిన ఆత్మభావన ని ఋషి ఈ శ్లోకంలో ఇంకొచెం ముందుకు తీసుకుని వెడుతున్నాడు: 

"ఆత్మ సకల జీవరాసులుగా అభివ్యక్తమైనదని గ్రహించి ఏకత్వ భావన అలవరుచుకున్న  వ్యక్తికి మోహం ఎక్కడుంటుంది, శోకం ఎక్కడుంటుంది?" 

మనం అయిష్టమైన దానిని ద్వేషిస్తాం. ఒకటిని మరొకటిగా చూడటం వలన మోహం కలుగుతుంది.  కోరుకున్నది దొరకనప్పుడు  దుఃఖం కలుగుతుంది. ఆత్మానుభూతి పొందిన వ్యక్తికి ఇటువంటి భావాలు ఉండవని ఈ శ్లోకం లో ఋషి చెబుతున్నారు. 

ఆత్మానుభూతి అనేది ఒక ఆంతరంగిక భావన. బాలుడు, యువకుడు, వృద్దుడు ఒకే ప్రపంచం లో ఉంటున్నారు. కానీ వారు చూసే ప్రపంచం ఒకటిగా వుండదు. దానికి కారణం బయట ప్రపంచం కాదు. వారి భావనలోని వైవిధ్యమే దానికి కారణం. మన కుటుంభాన్ని మాత్రమే ప్రేమించే మన అనుభూతి మెల్ల మెల్లగా విస్తృతి చెంది మన చుట్టాలను, స్నేహితులను , ఇతరులను, దేశాన్ని, ప్రపంచాన్ని ప్రేమిస్తాము. చుట్టూ ఉండే వారిలో ఏ మార్పు ఉండక పోవచ్చు. మార్పు అంతా మన భావనలోనే కలిగింది. మన ప్రేమ భావన విస్తృతి దానికి కారణం. 

ఆత్మానుభూతిలో ఈ భావన ఇంకా పెరిగి మహోన్నతమై ఇక ఎల్లలు లేనిది అవుతుంది. ఇక ఏ మార్పు ఉండని తుది మార్పు అది. వారు సర్వత్ర తననే చూస్తారు. వారిలో ఏ ఆశక్తి లేనందున వారిని లోకంలోని సుఖదుఃఖాలు బాధించవు. అన్ని ద్వంద్వాలకు అతీతులౌతారు.


*****